karnista-areszt-1024x512

CZY LICZBA TYMCZASOWO ARESZTOWANYCH ROŚNIE? SŁOWO O STATYSTYKACH

Tymczasowe aresztowanie to bez wątpienia najbardziej dotkliwy środek spośród wszystkich sposobów na zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego. Teoretycznie (przepisy prawa są pod tym względem jasne) powinien on być stosowany jedynie w ostateczności, gdy inne środki zabezpieczające okażą się niewystarczające. Sądy sięgają jednak po to rozwiązanie bardzo chętnie, choć trudno uznać tę praktykę za prawidłową. Jak więc przedstawiają się statystyki dotyczące tymczasowego aresztowania?

JAK ZABEZPIECZYĆ TOK POSTĘPOWANIA KARNEGO?

Na wstępie warto zastanowić się, co oznacza tymczasowe aresztowanie. Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania karnego, jest to jeden ze środków zapobiegawczych, które stosuje się, aby uniemożliwić oskarżonemu niezgodne z prawem wpływanie na bieg postępowania, np. w postaci nakłaniania świadków do zmiany zeznań.

Poza tymczasowym aresztowaniem ustawodawca przewidział jeszcze takie środki zapobiegawcze jak:

  • dozór policji;
  • poręczenie majątkowe lub społeczne;
  • zakaz opuszczania kraju;
  • nakaz powstrzymania się od określonej działalności.

Tymczasowe aresztowanie jako środek najbardziej surowy (polegający na pozbawieniu wolności) zawsze powinno być stosowane wyłącznie w ostateczności.

ARESZTY PEŁNE OSADZONYCH

Praktyka jest zupełnie inna – statystyki pokazują, że tymczasowy areszt jest najczęściej stosowanym środkiem zapobiegawczym, a samo złożenie wniosku o jego zastosowanie przesądza już o umieszczeniu oskarżonego w areszcie. Uwzględnia się ok. 90 proc. wniosków w tym względzie, a każdego roku w aresztach osadza się nawet 9 tys. osób. Problemem pozostaje także przedłużanie tymczasowego aresztu daleko poza jego podstawowy wymiar, tj. trzy miesiące – zdarzają się przypadki, w których oskarżony w areszcie pozostaje nawet kilka lat.

karnista-wypadek-kolizja

Wypadek a kolizja – zasady ponoszenia odpowiedzialności karnej przez kierowcę

Jak wiadomo, od 1 stycznia br. ustawodawca zwiększył wysokość mandatów i innych sankcji za wykroczenia w ruchu drogowym. Krok ten motywowano przede wszystkim chęcią poprawy bezpieczeństwa na drogach i choć cel wydaje się słuszny, niektórzy nie bez racji krytykują obraną drogę, tym bardziej, że aktualnie na kierowców czekają nierzadko drakońskie kary. W praktyce ich zastosowanie w dużej mierze zależy od tego, czy zdarzenie drogowe stanowi wypadek, czy kolizję. Jaka jest różnica pomiędzy tymi pojęciami?

WSZYSTKO ZALEŻY OD SKUTKÓW

Aby ocenić, czy w danych okolicznościach faktycznych mamy do czynienia z wypadkiem, czy też z kolizją, trzeba przeanalizować, jakie dokładnie są skutki zdarzenia drogowego. Często można zaobserwować, że funkcjonariusze policji, pracujący przy wypadku lub kolizji, oczekują na wieści ze szpitala, do którego przewieziono poszkodowanych – właśnie po to, aby odpowiednio zakwalifikować zdarzenie.

Z kolizją mamy do czynienia wówczas, gdy w zdarzeniu ucierpiały jedynie pojazdy, natomiast przez wypadek rozumie się zdarzenie drogowe, w którym ucierpiały także osoby. O kolizji możemy także mówić wtedy, gdy w wyniku stłuczki ucierpieli ludzie, jednak ich obrażenia nie powodują naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia trwającego dłużej niż 7 dni.

ZRÓŻNICOWANE SANKCJE

Różnica pomiędzy wypadkiem a kolizją dotyczy także sankcji, jakie grożą ich sprawcy. Wypadek zagrożony jest karą do 3 lat pozbawienia wolności, a jeżeli jego następstwem jest śmierć lub ciężki uszczerbek ciała poszkodowanej osoby, sprawcy grozi kara od 6 miesięcy do nawet 8 lat pozbawienia wolności; kolizja zagrożona jest z kolei jedynie mandatem karnym w wysokości 1500 zł. W większości przypadków, do kolizji nie trzeba jednak wzywać policji, co z kolei pozwala na uniknięcie odpowiedzialności wykroczeniowej, o ile oczywiście kierujący dojdą między sobą do porozumienia.

faktury

Nierzetelne faktury – czym są i jakie kary za nie grożą?

1 marca 2017 r. w życie weszło wiele istotnych zmian, które zaostrzają rzeczywistość księgową. Została powołana Krajowa Administracja Skarbowa (KAS). Ponadto zmianie uległy dotychczasowe sankcje karne i karnoskarbowe. Które zmiany są szczególnie istotne dla przedsiębiorców? Większość przedsiębiorców prawie codziennie wystawia lub otrzymuje faktury za świadczone usługi lub sprzedaż towarów. Może dojść do sytuacji, gdy wystawiona faktura będzie zawierać błędy. W takim przypadku według przepisów księgowych, nazywana jest nierzetelną fakturą. Czym jest taki dokument i co grozi przedsiębiorcy za jego wystawienie?

Nierzetelne faktury – czym jest w praktyce?

Nierzetelne faktury to dokumenty niezgodne z rzeczywistością, ale w przepisach Kodeksu Karnego Skarbowego, nie istnieje definicja nierzetelnego wystawienia faktury. Dlatego zastosowanie znajduje tu art. 53. par. 22. Kodeksu Karnego Skarbowego, który dotyczy nierzetelnego prowadzenia ksiąg przychodów i rozchodów. Jednak wystawienie faktury, która jest niezgodna z rzeczywistością, może stwarzać dwie sytuacje:

  • gdy w wystawionej fakturze wykazana została sprzedaż towaru lub usługi, ale nie miała ona miejsca w rzeczywistości – tzw. faktura pusta
  • wykazane w dokumencie zdarzenie (sprzedaż) miało miejsce, jednak dane szczegółowe nie są zgodne z rzeczywistością, np. data sprzedaży, ilość produktów lub cena – tzw. faktura nierzetelna. Natomiast nieprawidłowa stawka VAT lub nieuzasadnione zastosowanie zwolnienia przez przedsiębiorcę, nie jest zaliczane do nierzetelnych faktur, ale do wadliwych.

Nierzetelne faktury – jakie kary grożą przedsiębiorcy za wystawienie?

Nierzetelne faktury są traktowane jako przestępstwo skarbowe, a karze podlega osoba, która je wystawiła. Jednak w przypadku, gdy w procederze brały udział jeszcze inne osoby, to również podlegają one odpowiedzialności karnej. Takim przykładem może być wydanie pracownikowi polecenia wystawienia takiej faktury przez szefa – to tzw. sprawstwo przez podżeganie. Kodeks Karny Skarbowy przewiduje najcięższe kary wyłącznie dla osób, które świadomie wystawiły nierzetelną fakturę. W przypadku, gdy dokument został wystawiony w wyniku pomyłki lub nieświadomości, że stan na fakturze jest inny niż w rzeczywistości , nie można mówić o świadomym złamaniu prawa. Nowelizacja Kodeksu Karnego z dn. 10 lutego, znacznie zaostrzyła kary dla osób, które świadomie wystawiają nierzetelne faktury lub posługują się nimi. Kary za to przestępstwo kształtują się następująco:

Za podrobienie, przerobienie oraz posługiwanie się fałszywą fakturą – 6 – 8 lat w przypadku, gdy celem takiego działania jest niewłaściwy wymiar podatku lub uzyskanie jego zwrotu.

W przypadku, gdy suma należność z fałszywych faktur przekroczy 5 mln zł lub osoba wykorzysta te dokumenty w procederze generowania stałego źródła dochodu – 3 – 15 lat pozbawienia wolności.

W przypadku, gdy kwota fałszywych faktur przekroczy 10 mln zł –  od 5 lat do 25 lat więzienia.

Wystawienie lub uzyskanie fałszywych faktur może mieć znaczenie dla ustalenia wysokości podatku lub uzyskania jego zwrotu:

  • gdy kwota wynosi więcej niż 200 tys. zł – od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności
  • gdy kwota wynosi więcej niż 5 mln zł – od 3 lat do 15 lat pozbawienia wolności
  • gdy kwota wynosi więcej niż 10 mln zł – do 25 lat pozbawienia wolności

Za wyżej wymienione przestępstwa, sąd może nałożyć na sprawcę karę grzywny do 3000 stawek dziennych, czyli do 6 mln zł – w połączeniu z karą pozbawienia wolności. Zmiany zostały wprowadzone również w Kodeksie Karnym Skarbowym, według których za wystawienie nierzetelnej faktury oraz posługiwanie się takim dokumentem, sąd może orzec karę grzywny w wysokości do 720 stawek dziennych lub minimum rok pozbawienia wolności. W niektórych przypadkach może połączyć obie kary jednocześnie.

podatki

Kontrola podatkowa w pigułce dla przedsiębiorców

w tym artykule dowiesz się :

  • co jest celem kontroli podatkowej
  • co należy wiedzieć o kontroli podatkowej
  • jakie podmioty podlegają kontroli podatkowej
  • najważniejsze etapy kontroli podatkowej
  • zakończenie kontroli podatkowej

I. Istota kontroli podatkowej

Kontrola podatkowa to zespół czynności, które przeprowadzają organy podatkowe w danym podmiocie gospodarczym, by sprawdzić, czy podmiot ten funkcjonuje zgodnie z panującym prawem podatkowym. Jej głównym celem jest uszczelnienie systemu podatkowego. W praktyce wiąże się ona ze sprawdzeniem ksiąg podatkowych, dowodów księgowych i pozostałej dokumentacji firmy w celu wykrycia ewentualnych nieprawidłowości w odprowadzaniu podatków. Może to być kontrola częściowa a może polegać na pełnym „prześwietleniu firmy”.

II. Kim są i jakie obowiązki mają organy kontroli podatkowej?

Prawo do przeprowadzenia kontroli podatkowej mają jedynie organy podatkowe pierwszej instancji. Są to naczelnicy urzędów skarbowego i celnego, dyrektorzy izb skarbowej i celnej oraz reprezentanci władz terytorialnych: marszałek województwa, starosta, prezydent miasta, burmistrz lub wójt. To oni decydują o czasie i zakresie kontroli oraz podmiotach gospodarczych, które będą jej poddane.

Z punktu widzenia przedsiębiorcy najważniejsze jest jednak nie to, kto przeprowadza kontrolę, lecz to, czego można spodziewać się od kontrolującego. Głównymi obowiązkami organów przeprowadzających kontrolę podatkową są:

  • postępowanie w granicach i na podstawie panującego prawa,
  • wcześniejsze zawiadomienie przedsiębiorcy o planowanej kontroli,
  • dokonywanie tylko takich czynności, które zostały wskazane w zawiadomieniu,
  • okazanie upoważnienia do dokonania kontroli z wyjątkiem przypadków, w których podejrzewa się popełnienie przestępstwa bądź przestępstwa skarbowego, gdy niezbędne jest okazanie jedynie legitymacji służbowej,
  • umożliwienie kontrolowanemu czynnego uczestnictwa w każdym etapie postępowania kontrolnego,
  • wpis dotyczący przeprowadzanych czynności w książce kontroli przedsiębiorcy.

III. Podmioty podlegające kontroli podatkowej, ich obowiązki i prawa

Kontrola podatkowa może dotyczyć każdego przedsiębiorcy. Reprezentant kontrolowanej firmy jest zobowiązany do współpracy z urzędnikami i umożliwienia im wykonywania ich obowiązków. W praktyce oznacza to przede wszystkim udostępnienie dokumentacji podatkowej i zapewnienie miejsca, w którym kontrola nie będzie utrudniać prowadzenia działalności. Przedsiębiorca musi umożliwić kontrolującym utrwalenie stanu rzeczywistego za pomocą fotografii, filmu czy nagrań dźwiękowych. W razie potrzeby ma też obowiązek udzielić wszelkich wymaganych wyjaśnień. Dodatkowo jeśli zajdzie taka konieczność, na własny koszt powinien dostarczyć tłumaczenia dokumentów obcojęzycznych oraz przekazać elektroniczne wyciągi z dowodów księgowych i ksiąg podatkowych.

Oprócz obowiązków kontrolowani przedsiębiorcy mają również szereg praw, do których należą:

  • prawo do przygotowania niezbędnych dokumentów oraz dokonania korekt deklaracji podatkowych w okresie między dostarczeniem zawiadomienia a rozpoczęciem kontroli,
  • prawo do wyznaczenia pełnomocnika, który będzie reprezentował ich podczas kontroli,
  • prawo do pełnego udziału w kontroli, w tym do uczestnictwa w przesłuchaniach i oględzinach,
  • prawo do składania wniosków dowodowych,
  • prawo do dostępu do akt kontroli,
  • prawo do sprzeciwu.

IV. Najważniejsze etapy kontroli podatkowej

1. Rozpoczęcie kontroli

Kontrola podatkowa jest okresowo przeprowadzana w każdym przedmiocie gospodarczym, bez względu na to, czy istnieją podejrzenia o nieprawidłowości w odprowadzaniu podatków. O jej wszczęciu zawsze decyduje organ podatkowy, który ma obowiązek zawiadomić przedsiębiorcę o planowanej kontroli przynajmniej 7 dni wcześniej. Okres ważności zawiadomienia wynosi 30 dni – jeśli do tego czasu organ nie rozpocznie czynności kontrolnych, musi dostarczyć nowe zawiadomienie.

2. Czynności kontrolne

Choć kontrola może odbywać się w siedzibie kontrolowanej firmy, nie jest to koniecznością. Równie dobrze może mieć miejsce w:

  • siedzibie przedsiębiorcy, np. mieszkaniu, jeśli prowadzi on jednoosobową działalność gospodarczą,
  • miejscu przechowywania dokumentacji, np. biurze rachunkowym, jeśli przeprowadzenie kontroli w siedzibie utrudni działanie firmy,
  • miejscach związanych z działalnością przedsiębiorstwa,
  • siedzibie organu podatkowego, jeśli przyspieszy to kontrolę lub jeśli kontrolowany zrezygnuje z udziału w czynnościach.

Podczas kontroli podatkowej urzędnicy mają prawo żądać dostępu do wszystkiego, co ma związek z aktywnością podatkową firmy, tj.:

  • akt, ksiąg i innych dokumentów, jak również mogą sporządzać na ich podstawie odpisy, kopie i notatki,
  • lokali, budynków i nieruchomości zajmowanych przez przedsiębiorcę,
  • majątku,
  • przesłuchań świadków, opinii biegłych, pozyskanych w toku kontroli dowodów i innych zasobów, które pomogą w zakończeniu kontroli.

3. Zakończenie kontroli

Nieprzekraczalny termin zakończenia kontroli podatkowej zawiera się w upoważnieniu. Dodatkowo maksymalny okres trwania kontroli podatkowej przewiduje ustawa o swobodzie działalności gospodarczej. W zależności od rodzaju działalności, wszystkie kontrole w ujęciu rocznym mogą trwać maksymalnie w przypadku:

  • mikroprzedsiębiorców – 12 dni roboczych,
  • małych przedsiębiorców – 18 dni roboczych,
  • średnich przedsiębiorców – 24 dni roboczych,
  • pozostałych przedsiębiorców – 48 dni roboczych.

Co po zakończonej kontroli podatkowej?

Każda kontrola kończy się sporządzeniem protokołu, czyli raportu z przeprowadzonych czynności. Powstaje on w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje przedsiębiorca. Jeśli interesant nie zgadza się z zapisem protokołu, ma 14 dni, by wnieść wyjaśnienia, zastrzeżenia lub wnioski dowodowe. Po kontroli podatkowej, która wykazała błędy najczęściej czeka nas postępowanie podatkowe… o czym traktują inne artykuły na BiznesPodKontrolą.pl

kontrola

Różnica pomiędzy kontrolą podatkową i postępowaniem podatkowym;

Drogi Użytkowniku,

przypominamy podstawowe informacje z zakresu przetwarzania danych dostarczanych przez Ciebie podczas korzystania z naszych serwisów. Przechodząc do serwisu zgadzasz się na wskazane poniżej działania.

Stosowanie plików cookies i innych technologii

Wraz z naszymi partnerami stosujemy pliki cookies (tzw. ciasteczka) i inne pokrewne technologie, które mają na celu:

  • Zapewnienie bezpieczeństwa podczas korzystania z naszych stron
  • Ulepszenie świadczonych przez nas usług poprzez wykorzystanie danych w celach analitycznych i statystycznych
  • Poznanie Twoich preferencji na podstawie sposobu korzystania z naszych serwisów
  • Wyświetlanie spersonalizowanych reklam, które odpowiadają Twoim zainteresowaniom

Zakres wykorzystywania plików cookies możesz określić w ustawieniach Twojej przeglądarki. Bez wprowadzenia zmian ustawień, informacje w plikach cookies mogą być zapisywane w pamięci Twojego urządzenia. Więcej szczegółów znajdziesz w Polityce cookies.

Tak wykorzystujemy Twoje informacje

W ramach świadczonych przez nas usług staramy się wyświetlać reklamy odpowiadające Twoim zainteresowaniom, które dotyczą naszych produktów oraz produktów klientów korzystających z naszych usług reklamowych (marketing bezpośredni). W tym celu wykorzystujemy informacje zapisywane w plikach cookies, które otrzymujemy podczas korzystania z naszych stron. Nasze działania podejmowane są zgodnie z obowiązującym prawem w ramach tzw. uzasadnionego interesu administratora danych, ponieważ chcemy, by wszystkie nasze usługi, w tym wyświetlane reklamy, były najlepiej dopasowane do potrzeb użytkownika. Podstawowe zasady korzystania z naszych serwisów zostały określone w tym regulaminie.

Administratorem tych danych jesteśmy my, czyli “Radio Muzyka Fakty Grupa RMF sp. z o.o. sp. k. (dawniej: Radio Muzyka Fakty sp. z o.o.)”, z siedzibą w Krakowie, al. Waszyngtona 1, wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców pod numerem KRS 0000660949 przez Sąd Rejonowy dla Krakowa-Śródmieścia, XI Wydział Gospodarczy KRS w Krakowie. NIP: 677-00-72-027. Możesz skontaktować się z nami za pośrednictwem tej strony oraz w dowolnym momencie wyrazić swój sprzeciw wobec tego rodzaju działań.

Wykorzystywanie Twoich informacji przez naszych partnerów

Podobne działania w celach marketingowych podejmują nasi partnerzy, którym udostępniamy powierzchnię reklamową na naszych stronach. Wśród naszych partnerów znajdują się dostawcy technologii reklamowej, sieci reklamowe, domy mediowe, agencje interaktywne oraz reklamodawcy.

Nasi partnerzy gromadzą i wykorzystują informacje określające Twój sposób korzystania z naszych serwisów. Dzięki temu wyświetlają reklamy najbardziej dopasowane do uzyskanych informacji oraz udostępniają je innym podmiotom wyświetlającym lub zlecającym reklamę w Internecie.

W związku z reformą prawa ochrony danych osobowych nasi partnerzy potrzebują Twojej zgody na działania, których dokonują na naszych stronach. W przypadku jej udzielenia nasi partnerzy będą mogli w ramach uzasadnionego interesu wykorzystać Twoje informacje także dla celów analitycznych służących ocenie skuteczności podejmowanych działań marketingowych. Pamiętaj, że ewentualna zgoda jest Twoją dobrowolną decyzją, natomiast brak jej udzielenia może wpłynąć na Twój komfort korzystania z naszych serwisów. Reklamy nieodpowiadające zainteresowaniom użytkownika są nie tylko nieatrakcyjne, ale i drażniące dla odbiorcy.

Aby wyrazić zgodę, kliknij w przycisk „Przejdź do serwisu”. Udzieloną zgodę możesz w każdej chwili wycofać, co jednak nie będzie równoznaczne z tym, że korzystanie z tych informacji do czasu wycofania zgody było niezgodne z prawem.

Twoje prawa

Masz pełne prawo do zgłoszenia podmiotowi wykorzystującemu Twoje dane osobowe żądania dostępu do tych informacji, ich poprawiania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania. Pamiętaj jednak, że nie w każdym przypadku możliwe jest zrealizowanie Twoich praw w odniesieniu do informacji zapisanych w plikach cookies.

Więcej szczegółów znajdziesz w naszej Polityce prywatności, z której dowiesz się między innymi o tzw. rozwiązaniach opt-out, które umożliwiają określenie Twoich ustawień prywatności w trakcie korzystania z Internetu.

Polecamy również: