Rozwód jest najczęściej spotykanym sposobem na formalne zakończenie małżeństwa. W polskim prawie sam rozpad związku nie wystarczy jednak, aby ustały wszystkie skutki związane z małżeństwem, a tylko te określone przede wszystkim w przepisach Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Kodeks ten szczegółowo określa przesłanki rozwodu, lecz z drugiej strony wprowadza pod wieloma względami podobną do niego instytucję separacji – niekiedy bywa ona wskazywana jako sposób na ratowanie małżeństwa. Kiedy i czy w ogóle opłaca się korzystać z separacji? Wszystko zależy od samych małżonków…
Rozkład pożycia uprawnia do rozwodu i separacji
Przywołany na wstępie Kodeks rodzinny i opiekuńczy stanowi, że rozwód może zostać orzeczony przez sąd, gdy nastąpił trwały i zupełny rozkład pożycia pomiędzy małżonkami, natomiast separacja jest dopuszczalna wówczas, gdy taki rozkład ma charakter zupełny. Z pozoru różnica jest niewielka i sprowadza się jedynie do trwałości rozkładu pożycia.
Z samym rozkładem pożycia małżeńskiego mamy do czynienia, gdy pomiędzy małżonkami ustały wszelkie więzi, zwłaszcza o charakterze uczuciowym i ekonomicznym. Sytuacji tej najczęściej towarzyszy także zakończenie wspólnego zamieszkiwania. Z trwałością rozpadu pożycia mamy do czynienia również wtedy, gdy nie ma już szans na odwrócenie tego stanu rzeczy. Kiedy zaś istnieją jeszcze szanse na uratowanie małżeństwa, można skorzystać z separacji.
Kiedy warto skorzystać z separacji?
Zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym, orzeczenie separacji pociąga za sobą dla małżonków takie same skutki jak rozwód, acz z jednym wyjątkiem – nie mogą oni zawrzeć nowego małżeństwa. Jest to więc swego rodzaju „rozwód na próbę”, który może trwać właściwie w nieskończoność. Separacja będzie jednak faktyczną stratą czasu wówczas, gdy małżonkowie nie dają sobie żadnych szans na naprawę swojej relacji – w takich okolicznościach lepiej od razu zdecydować się na rozwód, który najpewniej i tak, prędzej czy później, zostanie orzeczony przez sąd.
