Oskarżony o popełnienie czynu zabronionego zawsze powinien odpowiednio przygotować się do obrony przed sądem. Opracowanie prawidłowej taktyki w tym względzie może mieć decydujące znaczenie dla orzeczonej kary oraz dla ewentualnego uniewinnienia. Wszystko zależy od konkretnego przypadku, jednak w każdej sprawie karnej trzeba zastanowić się czy składać wyjaśnienia przed sądem, czy też zachować milczenie?
MILCZENIE NIE OZNACZA ZGODY
Przede wszystkim należy pamiętać, że prawo do obrony jest podstawowym prawem każdego oskarżonego. W jego ramach mieści się szereg konkretnych uprawnień, np. do skorzystania z pomocy adwokata, powoływania dowodów, brania udziału w czynnościach postępowania, składania wyjaśnień czy zachowania milczenia.
Co więcej, w świetle niedawnej uchwały Sądu Najwyższego należy stwierdzić, że korzystając z prawa do obrony można nawet składać fałszywe zeznania. Jeżeli oskarżony zdecyduje się milczeć przed sądem, w żadnym razie nie może być to okoliczność brana pod uwagę na jego niekorzyść – milczenie nie oznacza zgody na potwierdzenie stawianych zarzutów.
TRZEBA PRZEANALIZOWAĆ WSZYSTKIE „ZA” I „PRZECIW”
Składanie lub odmowa składania wyjaśnień przed sądem zawsze powinny stanowić element przyjętej strategii odmowy. W realiach danej sprawy może okazać się, że milczenie to najlepszy sposób na obronę, zwłaszcza gdy oskarżenie nie dysponuje mocnymi dowodami, a wyjaśnienia oskarżonego mogłyby naprowadzić na ich trop. Ta zasada nie ma jednak absolutnego charakteru i nie warto z niej korzystać wówczas, gdy postawiony przed sądem ma zamiar przyznać się do winy. Zawsze warto skonsultować te kwestie z adwokatem doświadczonym w sprawach karnych, który pomoże przeanalizować wszystkie „za” i „przeciw” każdego z tych rozwiązań.